Vrijheid?

46

Het gedeeltelijk opheffen van de lock down was geen grote stap. Velen deden toch al hun uiterste best om de regels te ontduiken. Immers ontvluchtte jong en welgesteld Nederland weg over de grens. De ene helft vliegt en rijdt naar de alpenlanden om te skiën en de andere helft gaat naar België om te “shoppen” of naar Duitsland om een film te bekijken die je absoluut niet mag missen. Rampzalig natuurlijk voor onze ondernemers, die hun omzet in Duitse en Belgische zakken zien verdwijnen. Duitse cafés vlak over de grens zijn open, Twentse taxibedrijven spelen daar weer op in. Dat dus de besmettingscijfers omhoogschieten is logisch. Ondertussen vraag ik mij af hoe ga ik hiermee om? Ik heb me tot nu toe redelijk netjes aan de lock down gehouden. Saaiheid ten top. Het lijkt wel of we alle zin voor rede hebben verloren in de ongeremde drang om “eruit” te willen. Scholen en winkels zijn weer open! We zijn er bijna. Gelukkig lijkt het er op dat het omicron virus minder heftig is dan alle vorige. En als niemand zich er toch aan houdt zou ik zeggen:”Gooi de boel dan maar weer open”. Dan kan het altijd nog twee kanten op. Of na een paar weken stort de hele samenleving in elkaar of het blijkt allemaal erg mee te vallen en we zijn er door. Gaan we weer lekker door of er niets is gebeurd. Kunnen we ons prepareren op het volgende onderwerp. De energie- en klimaatcrisis, want dat hadden reislustige jeugd en welgestelden in hun reisdrang naar Oostenrijk, Frankrijk en Duitsland en andere buitenlanden even vergeten. Hoe was dat ook alweer met vliegen, autorijden en stikstof? Ik ben benieuwd hoe we dat dan weer gaan aanpakken. De vakantiereclames denderen al weer door de media. Ik heb ook daarvoor geen pasklare oplossing.

 

Ton Besling