En zo kon het gebeuren dat achter de façade van de Kunstvereniging een vergelijking werd gemaakt tussen ronddraaiende molenwieken en de groeiprocessen van Sjoerd Buisman. Die opmerking kon maar uit één mond komen, die van molenaar Dick Hiddink. Hij merkte dat op tijdens zijn bezoek aan de Kunstvereniging, daartoe aangetrokken door de bijzondere tentoonstelling die daar tot 22 maart is te zien.
De bezoeker wordt geadviseerd om eerst naar enkele video’s te kijken waarin de beeldhouwer uitlegt waar zijn werk over gaat en dat zijn sculpturen zijn gebaseerd op vormen en vaste patronen uit de natuur. Als voorbeeld noemt hij de stand van de blaadjes die vaak in een spiraalvorm rond de stengel groeien. Kijken wij rond Diepenheim wel eens naar de stand van de blaadjes? In dat opzicht gaat Buisman ons voor als gids in de natuur die hij anders ziet dan wij het wellicht zien. Neem bijvoorbeeld de reeks van prachtige beeldjes, zoals opgestapelde stukjes stengel van de berenklauw waarin je een draaiende spiraal beweging herkent.
Dick Hiddink vergelijkt die spiraalbeweging met de draaiende groei van bomen. ‘Bomen groeien een beetje met de zon mee. De stam krijgt daardoor een rechtse draaiing. Door de wieken van een molen naar links te laten draaien, draai je tegen de vezels in van de houten balk waarop de wieken zijn bevestigd.’ Hier spreekt de gediplomeerde molenaar die regelmatig in den Haller de molenstenen laat draaien. Hij begrijpt waar Sjoerd het over heeft. Er zijn ook grotere beelden.
Ze hangen aan de muur of liggen op de grond. Beelden van brons en staal met de herkenbare vormen van takken, stammen en stengels. Niet zomaar nabootsingen van de natuur maar vormen die door Sjoerd op subtiele wijze zo zijn bewerkt dat ze een eigen leven krijgen. Fragiele stammetjes worden in een vierkant of in een langwerpige rechthoek getransformeerd tot een ruimtelijk beeld. Onder grote vitrines schieten de met lak gekleurde vertakkingen van de mistletoe uit de bast van een perenboom. Aan de uiteinden heeft Sjoerd kleine buisjes vastgemaakt, allemaal in een bepaalde richting, zodat de mistletoe betoverd in de wind lijkt te wiegen.
Al jaren lang laat Sjoerd zich inspireren door de natuur. Als een bioloog bestudeert hij bomen, planten en blaadjes. Hij kijkt naar de groeiwijze, naar patronen en processen en is nieuwsgierig naar wat er gebeurt als je planten in andere omstandigheden laat groeien.
‘Best mooi’, is het commentaar van Dick als hij is uitgekeken na zijn eerste bezoek aan de Kunstvereniging. Ook hij weet nu dat Sjoerd geen onbekende is in Diepenheim. Dertig jaar geleden toonde hij hier al zijn werk. Hij plantte toen op verschillende plaatsen een reeks van kale wilgentakken in het water, die al gauw als groeiende eilandjes hun blaadjes lieten zien.
In de Wolbertusstraat plaatste Sjoerd een beeld van beton. Het staat er nog steeds: ‘Spruit; is de titel. Honderden keren moeten daar Diepenheimers langs zijn gelopen zonder zich te realiseren dat het om een vroeg werk van Sjoerd Buisman gaat.
‘Wonderlijke groei’ noemt kunsthistoricus Jet van der Sluis zijn werk in het Museumtijdschrift. ‘Geen kunstenaar in Nederland laat zich op zo’n volstrekt eigen en consequente manier door de natuur inspireren’. Voor de Diepenheimers een kans om kennis te maken zijn recente, plastische werk. Kijkplezier gegarandeerd.