Het is een smal straatje in het centrum van Diepenheim. In 1950 kreeg het de naam Middenstraat, voordien werd het meestal de Achterstraat genoemd. Maar veel Diepenheimers komen er zelden of nooit. Dat was vroeger wel anders. In dat karakteristieke straatje stond de enige malerij uit het Stedeke, de Meijersmölle. En daarnaast stond het Joods kerkje van Diepenheim, de “jöddenkarke” genoemd.
In het pand aan de Grotestraat, waar nu Karin Hodes verschillende kleuren glas tot unieke kunstobjecten versmelt, was jarenlang een bakkerij gevestigd. Hier woonde bakker Antonie Meijers en zijn vrouw Gerritje. In 1938 werd het gekocht door bakker Bouwmeester. Tegenover de bakkerij van Meijers, in de Middenstraat dus, stond de Meijersmölle. Aangedreven door een petroleummotor werd er rogge gemalen voor de boeren, maar evenzogoed voor de burger met een stukje land. Van het meel werden in de bakkerij van Antonie Meijers broden gebakken. De molen van Meijers was in die tijd de enige maalderij in het Stedeke. De maalderijen van Reint Kroneman bij de Pol en van Oldemenger aan de Watermolenweg kwamen pas rond 1920. De in 1915 opgerichte coöperatieve vereniging beperkte zich in die jaren nog tot het gezamenlijk inkopen van veevoeder en kunstmest. De maalderij kwam pas in 1930. Buitenaf was er een maalderij bij watermolen den Haller en bij de Markveldse watermolen (in 1912 gesloopt). Dan was er nog een windmolen bij de Viersprong (in 1948 afgebrand), maar de windmolen aan de Mölndiek (nu Stokkumerweg) was al in 1839 tijdens een hevige storm verloren gegaan.
De familie Meijers was niet onbemiddeld en bezat wat grond en huizen in Diepenheim. Antonie liet voor zijn ongetrouwde zus schuin tegenover de kerk het witte huis aan de Regge bouwen en later voor zijn dochter Grada en schoonzoon Jan Vonk een huis in de Middenstraat. De Meijersmölle met naastgelegen schuur en kippenren werden in 1920 afgebroken om plaats te maken voor een dubbele woning. Sinds het begin van de Eerste Wereldoorlog werd er toch al niet meer gemalen. Een tiental jaren eerder was ook de synagoge al uit het straatbeeld verdwenen.
Vijftig jaar later verdwenen Middenstraat 25 en 27 weer om plaats te maken voor een bungalow, nu met de achterzijde naar de Middenstraat. En mocht u nou eerdaags eens door de Middenstraat wandelen of fietsen, denk dan even terug aan dit ooit zo karakteristieke stukje Old Deep’n.
