Beter gezegd: Ronald van Cafetaria Uit de Kunst. Ronald is geboren in 1971 in Raalte in een gezin met een broer en drie zussen.
Eind februari 2015, hoorde Ronald via Jan Ligtenberg, dat de cafetaria in Diepenheim te koop kwam. Toen was hij nog eigenaar van een cafetaria, lunchroom en cateringbedrijf nabij Utrecht. Hij wilde graag terug naar zijn roots in Raalte. Daar heeft Ronald vanaf zijn veertiende jaar gewerkt in de horeca. Hij heeft ook de volledige slagersopleiding gevolgd en leiding gegeven in grote fabrieken, maar de horeca bleef knagen, want Ronald wilde met mensen omgaan. Dat was aanvankelijk niet de droom van zijn vrouw Natalie, die een financiële opleiding heeft gevolgd, maar ze is meegegaan in de wensen en ontwikkeling van Ronald.
Ze hebben samen drie kinderen, die uiteraard opgroeien met het begrip: Horeca. Ronald vindt dat ze echt zelf moeten weten wat ze willen gaan doen. De oudste twee Déan en Sylva, nu 19 en 20 jaar, zijn klaar met de Middelbare Hotelschool en werken ook bij Uit de Kunst. De jongste is 14 jaar en zit in het 3e jaar atheneum en werkt in Raalte in de horeca. Ze kijken gezamenlijk uit naar uitbreiding met een extra horecagelegenheid binnen Overijssel om samen te runnen.
Ronald heeft ook nog tijd voor zijn hobby’s: voetbal en vissen. Elke donderdag heeft hij een vrije dag. Daar staan wel zes dagen werken tegenover. Hij wil alles graag zelf doen, in ieder geval onder controle houden. Hij heeft de laatste jaren wel geleerd om de teugels wat te laten vieren. “Maar de lat ligt hoog,” zegt hij zelf. “Van het personeel kan ik veel dulden, maar ik moet wel zien dat ze willen aanpakken. Met name voor degene die een Horeca-opleiding volgen, kan ik streng zijn, maar wel rechtvaardig. Het is gewoon een vak van aanpakken!”
Zakelijk gezien was de Coronatijd in eerste instantie een groot vraagteken. Ronald heeft nooit overwogen om te sluiten. Afhalen werd het motto en dat sloeg aan. Op social media kon je elke week een ander menu vinden. Privé gezien is de coronatijd heel zwaar geweest voor het gezin. De ouders van Ronald en de vader van Natalie zijn in deze periode overleden, maar het gezin en het personeel zijn vol goede moed doorgegaan.
Zijn verwachtingen zijn volledig uitgekomen:” Als je gewoon blijft, kwaliteit levert en laat zien dat je er hard voor wil werken, is het goed “Boeren” in Diepenheim”. Toch wil Ronald niet boven de zaak wonen. Nu heeft hij even de tijd om letterlijk afstand te nemen. Hij ziet de toekomst rooskleurig, elk jaar nieuwe investeringen en zorgen dat de boel bijblijft. Binnenkort willen alle personeelsleden van “het eerste uur” een dag komen werken, zodat de huidige personeelsleden een feestje kunnen vieren: ”Het is toch geweldig, als iedereen dat leuk vindt, dan heb je wel wat goed gedaan!”