Ze is heel gelukkig met haar HobbyHuys.
Op 21 maart 1963 werd Marijke Hoornweg geboren als tweede dochter in een gezin van drie meisjes. Haar ouders waren de eigenaren van Discotheek E8. Ze kijkt terug op een fijne jeugd.
Ze moesten best wel mee helpen in de discotheek, maar ze mochten ook alle hobby’s uitproberen. Ze had er veel: badminton, hockey, gymnastiek, paardrijden. Ze lacht: “Niet allemaal tegelijk, hoor”. Breien, haken, borduren en alles wat met knutselen te maken had, leerde ze van haar oma en haar moeder. Na de MAVO vond ze het moeilijk om een vervolgopleiding te vinden en is ze naar de ondernemersschool in Enschede gegaan. Ze had er veel plezier en daar ontstond de droom om een eigen winkel te hebben. Marijke was 19 jaar, toen ze haar ouders een nieuwe start gaf met een bedrijfje dat lampenkappen maakte en kussens voor stoelen, daar stonden ze mee op markten. Vlak daarna vond ze zelf een baan bij de AMRO-bank. Ze leerde Arné kennen en nadat ze gingen samenwonen werd haar leven wat rustiger. De perikelen die ze had meegemaakt in de E8 tijd, kon ze wat achter zich laten. In 1988 trouwden ze en ze kregen, na wat ze zelf noemt voorbeeldige zwangerschappen een zoon, Rick en later een dochter, Lieke. Lieke was 10 jaar toen Marijke een baan bij Menzis kreeg, voor 20 uur per week. Ze ging fulltime werken op het moment dat Arné ander werk kreeg, geen ploegen meer. Tijdens die periode liep ze zichzelf compleet voorbij. Burn-out bestond toen nog niet, maar er was totaal geen rust meer in haar lijf en hoofd.
Er moest wat gebeuren. Van de bedrijfsarts kreeg Marijke het advies, of bevel: probeer eens stil te zitten. Dat deed ze, maar wel met een nog niet afgemaakt haakwerkje: “Heerlijk therapeutisch”. Tot grote schrik werd er bij Arné lymfklierkanker geconstateerd. Na bestralingen liep het gelukkig goed af. Maar drie jaar later kwam het terug. Nu kon het operatief worden verwijderd. “Er is een periode van ervoor, en erna.” Bij het Hollandsche Huys kreeg ze de mogelijkheid om breiwol en ander garen te verkopen. Na ruim een jaar informeerde ze naar de ruimte in het Plumershuuske, dat stond leeg. Ze kreeg de sleutel en kon plannen maken. Haar droom kwam uit. Corona maakte de start moeilijk. Dat was jammer, maar ze is erg blij met haar winkeltje, met prachtig materiaal om te haken, breien, macrameeën en te knutselen op alle niveaus. Er komt steeds meer belangstelling en vraag om advies. Ze vindt het heerlijk om werkzaam te zijn met zo’n geweldig assortiment en haar passie over te brengen op anderen. Sinds 2 jaar is ze oma van kleindochter Sophie en het tweede kleinkind is op komst, hier geniet ze enorm van. Naast haar winkel heeft ze een baan voor 3 dagen bij Menzis. Ze heeft geleerd te relativeren en vindt het leven mooi.