Twee gouden handjes en overal voor te strikken.
Hans werd in Diepenheim geboren als tweede in een warm gezin met een oudere broer en jongere zus.
Vader was werkzaam in de manufacturen en was handig. Hij maakte samen met moeder een eigen tent voor de zoons om op vakantie te kunnen. Hij startte een eigen bedrijf toen Hans 14 jaar was. Samen met zijn broer Henny ging Hans ook in vaders zaak werken. Woninginrichting werd een nieuwe tak. Nadat vader een hartaanval kreeg, zetten Henny en Hans het bedrijf voort en bouwden een nieuwe winkel in de Grotestraat.
Hans trouwde in 1969 met Ada en kreeg 3 kinderen.
Hij ging in loondienst omdat er voor twee gezinnen geen toekomst was.
Broer Henny sterft op 49-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartstilstand.
Zus Fenny sterft op 53-jarige leeftijd aan een hersentumor.
Hans heeft veel hobby’s: jarenlang organiseerde hij activiteiten bij de Schutterij, vooral voor de jeugd van 12 tot 16 jaar: de wielerronde en de zeskamp.
Bij de voetbal was Hans jarenlang scheidsrechter. Toen enkele spelers naar elkaar begonnen te spugen, was de maat vol en is hij gestopt.
De Harmonie, zijn lust en zijn leven, kan ook rekenen op zijn hulp.
Hij is 65 jaar lid en 17 jaar erelid.
Hij zat 25 jaar in het bestuur waarvan 10 jaar als voorzitter.
Hans zag de vereniging groeien en richtte samen met Alice de majorettes op.
Hij organiseerde taptoes, repareerde muziekinstrumenten, kopieerde bladmuziek, gaf zelfs les, haalde oud papier op. De kraakwagens die elke maand in Diepenheim oud papier ophalen, zijn mede door hem geregeld. Hans bleef tot zijn 70ste reserve tambour-maître.
Hij stak veel tijd in het verenigingsleven, iedereen kon altijd een beroep op hem doen, hij vond alles leuk.
Dit alles naast een volledige baan in Borne, woninginrichting en meubelen, voor 6 dagen in de week.
Het bedrijf waar Hans werkzaam was, ging over in andere handen, waarna het failliet ging.
Hij had de vreselijk pech dat het bedrijf was “vergeten” pensioen af te dragen.
Tot hij de leeftijd had voor AOW heeft hij diverse vrijwillige “baantjes” gehad, waaronder bij het Oranjemuseum als verteller en daarnaast ging hij mee in de bus voor een rondleiding in en om Diepenheim en vertelde hij over de bezienswaardigheden.
Voor zijn vele vrijwilligerswerk heeft hij een Koninklijke onderscheiding gekregen, die draagt hij met trots elk jaar.
Elke donderdag gaan Hans en Ada naar dansles bij Reiners tot op de dag van vandaag.
Ook fietst hij graag, hij fietst met Ada al ruim 10 jaar de fietsvierdaagse in Drenthe.
Hans is dankbaar dat hij zoveel dingen met veel plezier heeft kunnen doen en wil dat graag blijven doen.