Vastberaden, nieuwsgierig, leergierig, ondernemend, vindingrijk, …..
Dit zijn enkele karaktertrekken die typerend zijn voor Carissa ten Tije. Ze is geboren in 1993 op 6 december in Markham in Canada. Vanaf haar tweede levensjaar is haar vader uit haar leven verdwenen. Maar ze zegt zelf dat moeder dit voortreffelijk heeft opgevangen. Ze herinnert zich de schoolperiode in Canada als heel gezellig met heel veel vriendinnetjes in het kinderdagverblijf. Ze was 8 jaar toen ze samen met haar moeder en haar jongere zusje naar Diepenheim kwam. Dat gaf haar even het gevoel van vakantie. Op OBS Stedeke kwam ze in de klas van Geja Lesschen, voor haar de liefste juf van de wereld, die alles voor haar vertaalde, ze sprak geen woord Nederlands. Nog vele Nederlandse lessen zouden volgen. In Lochem op het Staring College, heeft ze tijdens de Theoretische Leerweg op een ‘gezonde’ manier haar grenzen verkend. Ze was altijd nieuwsgierig naar de achtergronden van iets en wilde overal het naadje van de kous weten. Het werk wat ze nu doet, is op haar lijf geschreven. Vroeger bij haar oma op de deel bouwde ze vlotten van resthout en roestige spijkers. Als daarna het vlot steeds blijft zinken, zet haar dat op scherp en wil ze de oorzaak weten. Na de middelbare school vertrekt ze naar Zwolle, studie: Ruimtelijke Vormgeving. Daar ging ze op kamers wonen met twee vriendinnen en haar zusje. In de masterklas kwam ze in aanraking met de techniek: 3D-printen. Dat vond ze superinteressant en dat zou haar verdere loopbaan beïnvloeden. In Eindhoven volgde ze de vierjarige opleiding op de Design Academy. Als afstudeerproject koos ze: Bodemas, een materiaal dat overblijft na het verbranden van ons afval bij afval-energiecentrales. Toen ze op een dag de vuilnis naar de container bracht, vroeg ze zich af wat er nou eigenlijk precies met onze vuilnis gebeurt. Dit was het startpunt van haar project. Het is een gigantisch project geworden, dat verschillende toepassingen van bodemas laten zien. Momenteel wordt bodemas onder andere onder het asfalt van de Nederlandse wegen gestopt, maar dat vindt ze zo zonde. Alles is te gebruiken of te hergebruiken. Een van de toepassingen die ze ontdekt heeft, is een terrazzo gemaakt met bodemas in plaats van met marmerkorrel. Met het juiste bindmiddel is er na het polijsten een tegel ontstaan, voorzien van unieke kleuren, door de verschillende materialen die in bodemas voorkomen. Een uitnodiging om te exposeren op de internationale beurs in Milaan was een beetje een kroon op haar werk en onderzoek. Het is inmiddels al lang tijd voor echte duurzaamheid. Het ligt in haar bedoeling de productielijn te helpen opstarten en de leiding te nemen om zich, als alles goed loopt, weer te storten op nieuwe projecten. Ze woont nu samen met haar vriend Fabian, die stedenbouwkundig ontwerper is, in Rotterdam. Daar heeft ze haar eigen ontwerpstudio. Carissa’s overtuiging: Afval bestaat niet, alles kan hergebruikt worden!
