Hoe gaat het met…..Bea Brinkman, psychotherapeut

69

Bea is geboren in Boxtel en opgegroeid in Noord-Brabant. Omdat haar vader elders werk kreeg is ze in haar jeugd een aantal malen verhuisd, waaronder naar Suriname. Maar ze keerden weer terug naar Noord-Brabant. Ze verhuisde voor de liefde naar Rotterdam. Daar werkte ze na de secretaresseopleiding bij de politie Rotterdam-Rijnmond in een ondersteunende functie. Haar ondernemende man startte een, tot op heden, goedlopende brouwerij in Bodegraven. Daar heeft ze een aantal jaren de administratie op zich genomen en het bijbehorende restaurant gerund. Als ze nu terug kijkt op die tijd, ziet ze zichzelf als volgzaam. Keek nooit echt naar wat ze zelf wilde. Rond haar 40ste verjaardag begon er toch iets te knagen en dacht ze na over wat ze zelf eigenlijk wilde. Na veel wikken en wegen begon ze een opleiding aan de Nederlandse Academie voor Psychotherapie, en studeerde ze HBO Toegepaste Psychologie. Dat voelde zo goed, dat ze het beschouwde als een cadeautje voor haarzelf. Ze leerde veel, ook over zichzelf, kreeg meer zelfvertrouwen. Haar passie ligt bij puzzelen waar de menselijke problemen zitten, de vinger op de zere plek leggen en mensen helpen bij het vinden van oplossingen. Ruim acht jaar geleden hakten zij en haar man de knoop door en gingen scheiden. Dat was zeker niet makkelijk. Ze verhuisde naar Twente, wat haar deed denken aan Noord-Brabant. Daar kwam bij, dat door Corona, de praktijk veelal online ging. In Diepenheim vond ze haar woning, waar haar dochter ook regelmatig komt logeren en verplaatste ze haar praktijk naar de Haaksbergerstraat. In het westen is het bijna ondenkbaar dat mensen nog nooit een therapeut of coach hebben gehad. Dat is hier anders. Ze is dankbaar dat ze nu cliënten van ‘hier’ kan ontvangen en kan helpen in haar praktijk. Haar praktijk heeft ze inmiddels bijna 20 jaar. Ze ervaart de Twentenaren als vriendelijk, trots en bescheiden. Ze is jarenlang ‘mantelzorger’ geweest voor haar in Den Bosch wonende moeder. Elk weekend bracht ze haar een bezoek. Haar moeder overleed twee maanden geleden. Bea ziet de toekomst zonnig in, ze houdt van de natuur, wandelt graag met haar hond: ”Maar het mooiste blijft mensen helpen om inzicht te krijgen in hun problemen, het maakt niet uit wie, wat of hoe.”