Twee letters verschil, twee compleet verschillende betekenissen. Toen ik bij de politie kwam, had ik nauwelijks met geweld te maken gehad. Een keer ruzie in de discotheek als snottekuuk’n. En daar hield het dan ook wel mee op.
Nee, nu moest ik mij elke dwangmatige kracht van meer dan geringe betekenis uitgeoefend op personen of zaken aanleren. Een vechtersbaas die met behulp van middelen zijn doel kon behalen. Sinds dit jaar met een nieuw geweldsmiddel erbij: de taser.
Het gele apparaat dat moet zorgen dat bij toenemende agressie tegen hulpverleners de persoon die moet worden aangehouden op een ‘vreedzame’ manier in de boeien kan worden geslagen.
Als mens ben ik van nature tegen geweld. Eigenlijk wel raar wanneer je je bedenkt dat dit onvermijdelijk is bij een geweldige job die je hebt als agent. Gelukkig is mijn communicatievaardigheid mijn beste wapen. Meestal gericht en doeltreffend. Soms het doel voorbij, maar dat levert nog altijd minder schade op dan fysiek zijn. Ik ben van mening dat woorden meer opleveren dan de lijfelijke strijd.
Mocht je me dus binnenkort treffen met nog meer franje aan mijn koppel, ga gerust het gesprek met me aan. Ik bijt niet.
Goed goan!
Jordy Scheggetman