1 april 1945 werd Diepenheim bevrijd. Nu 80 jaar geleden. Mijn generatie heeft alles net gemist. Daar ben ik die Canadezen, Polen en Engelsen nog steeds dankbaar voor. Ik wordt 77 en ben daarom opgegroeid met verhalen over de Grebbelinie waar mijn vader in mei 1940 zat. En van mijn schoonouders die op de motor op huwelijksreis gingen en werden teruggestuurd omdat mijn schoonvader zich moest melden in de Peel om ons land te verdedigen. Over dolle dinsdag en de spannende terugreis van mijn ouders van Amsterdam naar Zutphen per trein en van het teruglopen van mijn schoonvader uit Duitsland waar hij bij een boer werkte nadat hij met anderen uit de trein was gesprongen. En van ome Cees die in Indië na ontsnapping uit een krijgsgevangenkamp door een Japanner werd onthoofd. Toen Cees in 1938 naar het KNIL vertrok maakte hij onderweg een uitgebreid fotoverslag van zijn reis. In 2007 diende dit album als reisgids voor een rondreis over Java langs plekken waar hij was en naar zijn graf vlak naast het Karel Doorman monument. In het album ontbraken 2 foto’s van de rots van Gibraltar, die hij tijdens het voorbijvaren met de Baloeran had gemaakt. Ik moet zeven of acht zijn geweest dat we het tijdens de les over Gibraltar hadden. Van mijn moeder mocht ik 2 fotootjes uit het album van Cees in de klas laten zien. Het was 1955 of 56. Toen ik het album naliep in 2007 deed het mij pijn dat de twee plaatjes nog steeds ontbraken. Geen idee waar ze gebleven waren. Het gaf me nog steeds een schuldig gevoel. Bij het opruimen van mijn zolder kwam onlangs een doos uit mijn vaders nalatenschap tevoorschijn waarop stond FOTOS. Ik was op de goudader van zijn privé foto’s gestuit. De hele familie kwam voorbij. En 2 fotootjes die al 70 jaar ontbraken uit het album van ome Cees.
Ton Besling